υποπρήθομαι

Α

αρχίζω να πρήζομαι («ἵνα ὄγκου προσγενομένου αὐτοῑς ὑποπρησθέντος ἀπορρήξωσιν ἑαυτῶν τὸ ἔλυτρον», Αιλ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + πρήθω «ανάβω κάτι φυσώντας το» (< θ. πρη- τού πίμ-πρημι «καίω»)].